Gelecek demek benim için yalnızlık, gereksiz varoluş, bayat bir yaşantıdan başka bir şey değil...

İnsan yanılır ve gerçek, hakiki bir tutkunun onun ruhunu heyecanlandırdığına inanır bilinçsizce, işe yaramaz hayallerinde canlı, ele gelir bir şeyler olduğuna inanır istemeden..! Nasıl da yalan işte, diyelim, aşk bütün tükenmez mutluluğuyla, bütün acı verici eziyetleriyle gövdesine girmiştir... Ona bakar bakmaz inanır insan..! Sevgili Nastenka ; inanır mısınız ona bakarak delice hayallerinde, öylesine sevdiği kimseyi gerçekten de hiç tanımadığına..? Gerçekten de onu baştan çıkarıcı hayallerde görmüş ve bu tutkuyu sadece düşlemiş midir..?

Onu seviyorum; ama bu geçecek, geçmeli, geçmezse olmaz; geçmeye başladı bile, hissediyorum...

Sonuçta başka insanlara, (kalbiyle yaşayanlara....) sırf bizimle yaşadıkları için bile olsa müteşekkiriz...

" O yok.. bu yok... öteki ne cehenneme gitti..! "

İki gece kendime sorup durdum: Şu yaşamdaki köşeciğimde bana yetmeyen neydi? O köşede kalmak bana neden bu kadar rahatsızlık veriyordu..?

Yanınızda, gerçek yaşamda bu denli mutlu olduktan sonra hayal kurmak neye yarar..?

Gençlik yıllarını nasıl geçirdin..? En mutlu anlarını nereye gömdün..? Sen gerçekten yaşadın mı..? Bak, dünyada her şey nasıl gittikçe soğuyor, görebiliyor musun...? Ve biliyorum ki daha birçok yıl yıl böyle geçip geçecek ve arkasından da korkunç yalnızlık bir yılan gibi yavaş yavaş sürünerek gelecek....

Ben yarın muhakkak geleceğim buraya, tam buraya, bu yere, tam bu saatte ve bir önceki günü hatırlayarak mutlu olacağım.

Bu özgün ve ender kişi bazen kendi karşıtının önünde birdenbire öylesine çözülüverir ki tüm manevi üstünlüğüne rağmen,içtenlikle kendisini insanlıktan çıkararak,fareleşmiş gibi görmeye başlar/syf14