...gözümde , dişi midesi olan, en kaba, en hayvanca zevklere doyumsuz arzu ile bağlı bir et yığını idi. Zevklerini gidermek için kılı kıpırdamadan insan öldürebilecek yaradılıştaydı.

Hayır! Yangın, veba, kıtlık bile böyle bir adamın toplumda bulunmasından daha iyidir.

Sen sürgün mahkumu, ben de senin yöneticinim. Brülov'dan daha büyük ressam olsan da benim keyfim ne isterse onu yapacaksın...

Sibirya'da hemen her zaman öyle insanlara rastlanır ki , hayatlarının tek amacı , mutlu olmayan insanları kardeşce korumak , onlara hiç bir menfaat gözetmeden, kendi çocuklarıymış gibi acıyıp sevgi göstermektir.

Bu gibi insanlar bir düşünceye sahip olarak dünyaya gelirler. Bu düşünce onları bilinçsiz olarak hayatları boyunca şuraya buraya sürükler ve bu böyle, isteklerine göre bir iş buluncaya kadar devam eder. Bundan sonra da artık kafalarına ihtiyaçları kalmamıştır.

Akşam, hırsızlığını kendisi anlattı. Anlatırken ne utanıyor, ne de pişmanlık duyuyordu. Gündelik bir olaydan söz eder gibi , çok soğukkanlıydı.

Hâlâ yaşıyorsa, demek henüz sebep ortaya çıkmamıştır. Ama, kim bilir? Belki de saçları beyazlaşıncaya kadar yaşar, şurada burada amacı olmadan dolaşarak ihtiyarlayıp eceliyle ölür.

Katil olmadığı halde, altı cana kıymış bir caniden daha korkunç insanlar gördüm.

Öyle cinayetler vardır ki, bunların iç yüzü hakkında en ilkel bir fikir bile edinmek zordur. Çünkü bu cinayetler çok garip birtakım sebeplerle işlenmiştir.

Ama bu adam, bundan sonra da, hiçbir düşmanlık olmadığı halde, keyif için, bir yan bakış , bir kaba söz yüzünden yeni cinayetler işler.