-Taburda bir yıldan fazla kalmadım , Aleksandr Petroviç. Buraya da, bölük komutanım Grigory Petroviç'i öldürdüğüm için geldim.

Anlatıldığına göre, eskiden küçük çocukları öldürmeyi pek severmiş. Bunu sırf zevk için yaparmış.

Yakaladığı bir yavruyu , kuytu bir yere götürdükten sonra, önce korkutur, hırpalarmış. Sonra, küçük avına verdiği dehşet ve azabın zevkini çıkararak, yavaş yavaş, acelesiz, keyifle kesermiş onu.

Başkası da küçücük çocukları boğazlar. Bunu sadece, ellerini kurbanının sıcak kanına bulamaktan zevk duyduğu, masum yavrucakların bıçağın altında yaralı güvercin gibi çırpınmalarından hoşlandığı için yapar.

Orlov, çoluk çocuk , kadın, ihtiyar dinlemeden büyük bir soğukkanlılıkla bıçağı vuran acımasızın biriydi. Gücüne güvenen , olağanüstü iradeli bir adamdı.

Bu adamda beden, ruhu o derece sindirmişti ki, ilk bakışta , kendisine hayvanca zevklere karşı doyulmaz bir hırsla korkunç bir şehvetin yüzde yüz egemenliği sezilirdi.

Eminim ki bu haydut Korenev, insanları kılı kıpırdamadan doğradığı halde ceza karşısında iyi pes eden ve tırsan korkağın biriydi.

Orlov'a sadece kişisel üstünlüğüyle hâkim olabilecek bir kuvvet dünyada yoktu. Her şeye büyük bir soğukkanlılıkla bakıyor, dünyada onu şaşırtacak bir şey yokmuş gibi davranıyordu.

İçimde, yaramı devamlı kurcalayıp verdiği acıdan zevk alma ihtiyacı vardı.

İnsanın, ne derece büyük olursa olsun, her türlü felakete alışıvermesi, beni ürkütüyordu.