"...aç kalmak zorundayım, başka türlüsü elimden gelmez," dedi açlık sanatçısı. "Bak sen," dedi müdür, "neden elinden gelmezmiş bakalım?" "Çünkü," dedi açlık sanatçısı küçük kafasını kaldırıp söylediği her şey duyulsun diye öpücük yollar gibi uzattığı dudaklarını müdürün kulağına dayayarak, "çünkü tadını beğendiğim bir yemek bulamadım. Bulsaydım inan gösteri yapmaz, senin gibi, herkes gibi tıka basa yerdim."

Panterin hiçbir şeyi eksik değildi. Hoşuna giden yiyecekleri bekçiler ona hemen getiriyorlardı, görünüşe bakılırsa özgürlüğünü bile özlediği yoktu; gerekli her türlü donanıma neredeyse patlama noktasında sahip bu soylu vücut, özgürlüğü de beraberinde taşıyor gibiydi, özgürlük dişlerinin arasında bir yerde saklıydı ve hayattan aldığı zevk ağzından öyle büyük bir şiddetle fışkırıyordu ki, seyircilerin buna dayanması kolay değildi.

" Ne var ki, istemeyerek de olsa kendini ele verirdi sevgi denen şey. "

?Mutluluk tepenizde dolaşıyordu; ama siz onu çekip aşağı almayı başaramadınız??

...sürekli değişen, hiç kalıcı ve samimi olmayan insan ilişkileri.

Neyse ki ümidimi tamamen kaybetmiş değilim...

An gelir insan çalışamayacak durumda olur, fakat işte o an, o insanın geçmişteki başarılarını hatırlamak ve ileride engeller ortadan kalktığında daha bir gayretle, daha çok çalışacağını düşünmek için en uygun andır.

"Sen gelmezsin elbet, çünkü sen gelmeyi, sana gerektiği zamana bırakırsın".

"Kafesin biri kuş aramaya çıktı" "Hedef var ama yol yok yol dediğimiz şey tereddütten ibaret."

Ülkemizin savunulması görevi ciddiye alınmışa benzemiyor pek. Bugüne dek biz de önemsemedik bunu, gündelik işlerimizin peşine düştük; fakat şu son zamanlarda olup bitenler, hepimizi kara, kara düşündürüyor.