İnsan aslında sahip olduklarının bilincinde olmayan bir kapitalist...

Doğru yol gergin bir ip boyunca gider; yükseğe değil de, hemen yerin üzerine gerilmiştir
bu ip. Üzerinde yürünmek değil de, insanı çelmelemek içindir sanki.

İnsanın belli başlı iki günahı vardır, öbürleri bunlardan çıkar: sabırsızlık ve tembellik.
Sabırsız oldukları için Cennet'ten kovuldular, tembelliklerinden geri dönemiyorlar. Ama
belki de belli başlı sadece bir günahları var: Sabırsızlık. Sabırsızlıklarından ötürü kovulmuşlardı,
sabırsızlıklarından ötürü geri dönemiyorlar.

Kötü'nün elindeki en ayartıcı silah, savaşa çağrıdır. Kadınlarla yapılan savaşa benzer, ki
sonu yatakta biter.

Bir elmanın birbirinden farklı görünüşleri olabilir: masanın üstündeki elmayı bir an ol¬
sun görebilmek için boynunu uzatan çocuğun görüşü, ve bir de, elmayı alıp yanındaki ar¬
kadaşına rahatça veren evin efendisinin görüşü.

Bilgeliğin başladığına ilk işaret, ölmek isteğidir. Bu yaşam dayanılmaz görünür, bir baş¬
kası ise erişilmez. İnsan ölmek istediği için utanmaz artık; nefret ettiği eski hücresinden
alınıp ilk işi nefret etmeyi öğrenmek olacağı yeni hücresine konulmak için yalvarıp yakarır.
Bunda belirli bir inancın kalıntısı da etkilidir; taşınma sırasında efendi koridorda gö¬
rünecek, tutukluya şöyle bir bakacak ve diyecektir ki: "Bu adamın yeniden hücreye kapatılmasına
gerek yok. O bana geliyor artık."

Kafesin biri, bir kuş aramaya çıktı.

Sen ödevsin. Ama görünürde öğrenci yok.

- Herkes kendi çarmıhını taşımak zorunda.

- Böylece yalan, dünyanın düzenine dönüştürülüyor.

Gözlerinizden, geçmiştekinden çok gelecekteki bir savaş okunuyor.