''...Ah Milena , bugün yağmur göz kapaklarıma yağıyor..''

''Mektup yazmak aslında hayaletlerle ilişki kurmaktır ve üstelik sadece yazılan kişinin hayaletiyle değil, aynı zamanda kendi hayaletiyle de ilişki kurmasıdır.''

"Düşler sona ermedikçe kişi uyanmaz uykusundan"

Uykuyu iyi alamayınca ne dediğini bilmeden konuşabiliyor insan. Durmadan sormak istiyor insan, esasen uyumamak sormak anlamına geliyor, cevabı bir alabilse zaten uyuyabilecek.

Bir tek şey biliyorum: Gürültü, patırtı istemiyorum, karanlık olsun istiyorum, bir yerlere gizleneyim diyorum, bunu istiyorum işte, bunu arıyorum, bunun ardırdan gideceğim, elimde değil.

Benim ruhum sallanıp duran bir mutsuzluktu, dokunulmaya görsün, dokunanın üzerine yıkılır hemen.

Bu dengesiz dünya azıcık da olsa ne zaman düzelecek?

Ve bir kez olsun bana kendimden kurtulup derin bir nefes alma zevkini tattır.

Bir sineğin ışığın etrafında döndüğü gibi ben de etrafında döndüm ve birçok kez de yandım.

Ortam o kadar sessiz ki insan bu sessizliği bozacak bir kelime bile etmeye cesaret edemiyor. Neyse ki pazar günü beraber olacagız, beş - altı saat, konuşmak için çok az ama sessizliği paylaşmak, el ele tutuşmak, birbirimizin gözlerine bakmak için uzun bir süre.