"iyi adamlar bunlar." dedi puro. "elbette. Maaşlarının yarısı vergiye, diğer yarısı da yeni arabalara, renkli televizyonlara, aptal karılara ve dört beş farklı sigorta poliçesine gidiyor."

Dibe vurduğunu sanıp bir dip daha olduğunu keşfedebiliyordu insan.

Uzun lafın kısası, insanlar birbirlerini öldürmeye devam edecekler. Yeter ki onlara mantıksal bir neden verin.

İnsanı öldüren budur: tekdüzelik.

-kimse ruhunun tamamını yitirmez- yüzde doksanını rüzgara işer sadece.

LSD, dmt ve stp'yi yasaklamak için bazı sağlam nedenler var gerçi -insanı daimi olarak delirtebiliyorlar- ama şeker pancarı toplamak ya da General Motor için somon sıkmak ya da bulaşık yıkamak ya da yerel üniversitelerden birinde ingilizce 1 dersi vermek de insanı daimi olarak delirtebilir.

Hayat delilik değil miydi? Kurmalı oyuncaklardan farksızdık... Birkaç kez kuruluyorduk, sonra da güle güle... Ortalıkta dolanıp varsayımlarda bulunuyor, planlar yapıyor, valiler seçiyor, bahçemizdeki çimleri biçiyorduk... Delilik tabii, ne delilik değildir ki?

"(...) bana sorarsan dünyayı güçlüler döndürür." "ya da dünyayı ölüm durdurur. Hangisi sence?"

(...) solcular teker teker öldürülürken sağcıların pantolonları bile buruşmuyor.

(...) herkesin bildiği gibi iş yazmaya gelince kötünün de kötüleridir spor yazarları, özellikle de düşünmeye gelince. Hangisinin daha kötü olduğunu bilmiyorum, kötü düşünmek mi kötü yazmak mı, ama hangisi üstte olursa olsun gayrimeşru canavarlar üreten bir birlik olduğu kesin.