Sorun seçimlerini hep iki kötü arasında yapmak zorunda kalmandaydı, ve seçimin ne olursa olsun bir parçanı daha kesiyorlardı. Kesecek bir şeyin kalmayana dek.

İnsanların çoğu yirmi beş yaşında mahvolmuştur. Araba süren, yemek yiyen, çocuk sahibi olan, kendilerine en çok benzeyen başkan adayına oy vermek gibi her şeyi yapılabilecek en kötü şekilde yapan götlerden oluşmuş bir toplum.

Genellikle otuz altı araba taksidinin yedincisindedir, karısı pazartesi günleri seramik kursuna gidiyordur, ev kredisinin faizleri onu yiyip bitiriyordur ve beş çocuğunun her biri günde bir litre süt içer.

Güneşin bile babama ait olduğunu, onun evinin üstüne parladığı için benim güneşe hakkım olmadığını hissediyordum. Günlerinden farksızdım, ona ait olan bir şeydim.

(...) mutsuzlar ve mutsuz insanlar acı vermeyi severler.

Başkalarını zengin etmek için köpek gibi çalıştırırlar insanı. Seni normal insanın çalıştığının üç katı daha fazla çalıştırırlar. Ürünleri maliyetin on katına satarlar ve her şey yasal, kendi yasalarına uygun...

Gece vakti herkes taşaklarını sergileyebilir. Ama öğlenin ikisinde taşak ister.

Hayat kolaydı -yeter ki sal kendini. Biraz da paran olacak. Bırak başkaları savaşsın savaşlarda, bırak başkaları girsin kodeslere.

"Meslek olarak yazarlığı önerir misiniz?" diye sordu genç öğrencilerden biri. "Komik olmaya mı çalışıyorsun?" diye sordum ona. "Hayır, hayır. Ciddiyim. Meslek olarak yazarlığı önerir misiniz?" "Yazmak seni seçer, sen yazmayı seçmezsin."

Özgür bir ülkede yaşamıyoruz -herşeyin bir sahibi, herşeyin bir fiyatı var.