? Şiddet mahremiyetin yok edilmesidir. ? TV ekranlarındaki Reality Showlardan birisindeyiz. Biz seyirciler kamera ile birlikte hareket ediyoruz; kamera adeta bizim gözlerimiz. Zili çalıyor ve bir evden içeri giriyoruz, evde herkes ağlıyor, bir yas yeri. Evin liseli kızı yarım saat önce intihar etmiş. Kamera(gözlerimiz) evi tarıyor, neden sonra babada karar kılınıyor ve bir mikrofon acılı babanın ağzına dayanıyor. Ve baba anlatıyor, adamları kovmuyor, onları terslemiyor, kuzu kuzu anlatıyor. Muhabir yerde üstü örtülü yatan genç kızın yüzünü gösteriyor bize ve biz seyirciler o yüz nasıl olurmuş öğreniyoruz. Biz seyirciler karşımızdaki dikiz aygıtından o yüzün ayrıntılarını keşfetmeye çalışıyoruz. İntiharın nedenine dair bir ipucu, bir öfke belirtisi yahut bir gülümseme. Bir polisiye romanın şifresini çözer gibi, bil-bul oyunu oynar gibi, bilmek ve kazanmak istiyoruz. ? İnsanın en mahrem alanlarından ve anlarından biri, ölüm ve onunla yüzleşme anı/alanı, taarruza uğruyor, acı verici bir olay sıradanlaşıyor ve ölü bir gövdeye duyulan merak kışkırtılıyor. Bir ailenin uğradığı felaket hoşça vakit geçirtecek bir gösteriye dönüştürülüyor. Şiddet budur. Bu kuşatmada en çok yara alanlar da, en savunmasız olanlarımız, yani çocuklar oluyor. Müzik kliplerinden fışkıran ve neredeyse kudurgan cinsellik, günün her saatinde onların o nazenin imge dünyalarını bombalıyor. İNSAN HAYATININ KOLAYLIKLA ELDEN ÇIKARILABİLİR BİR ?META? OLDUĞUNU İZLEYEREK BÜYÜYORLAR.