Tanrı aşkına acı bana! Bir kadını sevmek! Üstelik papaz olmak! Sonra o kadından nefret görmek! O kadını ruhunun bütün ateşiyle sevmek, onun ufacık bir gülümseyişi uğruna kanını, canını, namusunu, şerefini, dünyasını, ahiretini vermeye hazır olduğunu hissetmek! (...) Sevgilisini gece gündüz hayalinde, zihninde yaşamak; sonra da onun gidip bir subay üniformasına vurulduğunu görmek! (...) Sevdiği kadın budala, sefil bir palavracıya sevgi ve güzellik hazinelerini ardına kadar açarken yüreğinde kıskançlık ve öfkeyle bunu seyretmek, bu tenin bir başkasının öpüşleri altında ürperip kızardığına şahit olmak! Daha ne bileyim, Tanrı'm! O kadının ayağını, kolunu, omzunu sevmek, mavi damarlarını, esmer tenini düşünüp hücrenin taşları üstünde geceleri sabahlara kadar kıvranıp durmak! (...) Bütün bunlar ne demektir, bilemezsin. Cehennem ateşinde kızdırılıp kızarmış kerpetenler, asıl işte bunlardır.