Su, suya uzaktan aktıkça,tatlı ve devamlı bir şırıltı duyulur;fakat birleştikleri zaman ne ses kalır ne de sada...Gerçi ben de bir taraftan dolan bir taraftan boşalan havuz gibi,sonsuz bir alıp vermenin şekvasına mahkumum. Fakat ne sızıldanış,ne velvele ne bir feryadımı duyan var;zira suyum,oluk gibi, çeşme gibi uzak ve ayrı bir yerden akmıyor,kendimden kendi içimden kaynıyor. Bu yüzdendir ki sesimi duyan yok...