"Bizim şu karnımız var ya ! Konuşamayıp da sustuklarımız, içimize attıklarımız, şiştiklerimiz, şişip de istifra edemediklerimiz... İşte bunlar bizi başka biri yapıyor, yabancı yapıyor. ''

"Bizim şu karnımız var ya ! Konuşamayıp da sustuklarımız, içimize attıklarımız, şiştiklerimiz, şişip de istifra edemediklerimiz... İşte bunlar bizi başka biri yapıyor, yabancı yapıyor. ''

Yahya! Ölü bir deniz daha ne kadar uyur?

Öykündüğümüz insanı, giyindiğimiz kibri
Yokluk bile soyamadı

Biz de dualar mırıldanırdık ürktükçe bilincimizden
Uyandıkça dünya var, iş var, pazardan pazartesiye telaş var

Ben hayatı uzaktan gördüm Bünyamin abi
Kravatlı bir ibneydi.

Buradan sağ çıkamazsınız, inananlara inanmayın
Aybaşlarını dikkate almayın; ne erkekler gördüm
en çok onlar kirlendi

Erkekler penislerine güvenirler; komiktir
Kadınların neye güvendiğini kim bilebilir?
Kadınlar bu yüzden komik değildir

Zayıf kemikle elleri yaşamla lekelenmişti. Kokulu silgi, bu lekelerin yarattığı etkiyi silemiyordu. Adımı çağıran kadın seslerinin bıraktığı izleri silemiyordu. Halalarımın sıradan günahlarının ağırlığıyla çöken gövdeleri, bir daha hiç kalkamayacakmış gibi secdeye kapanıyordu. Bunu da silemiyordu.

İlerde, alçak taş duvarın arkasında, beyaz mermerlerin, mezar taşlarının, servilerin karanlık ve sessiz kalabalığını gördüm. İyi adamların hepsi ölmüştü. İyi kadınlar ağlıyordu.