Marcius - Mesele nedir? Bu haydutların dertleri neymiş yine? Neden kaşıyorsunuz o zavallı fikirlerinizi? Aklınız sıra grev mi yapıyorsunuz? Birinci Vatandaş - Her zaman için bize söyleyeceğiniz bir güzel sözünüz olduğunu düşünürüz. Marcius - Size güzel bir söz söyleyecek olan bunun altında ancak ve ancak ezilir. Bu insanın kendine eziyet etmesidir. İstediğiniz nedir sizi adi sokak köpekleri? Yaptığınız ne savaşa benziyor ne de barışa! Savaştan korkarsınız, barışta da kendinizi bir halt sanırsınız. Size güvenen biri, aslanları umarken karşısında tavşanları bulur. Ya da tilkileri umarken kazları. Size asla güvenemem! Size güvenmek ateş üzerinde bir buz parçasına ya da gün ışığında dolu tanesine güvenmek gibi bir şeydir. Sizin faziletiniz, suçlu kim ise ondan yana tavır koyup adalete lanet okumak. O yüzden yükselmekte olan her insandan nefret edersiniz. Sizin sevginiz ise, hasta yatağında, hastalığını artıracak şeylere heves eden adamın isteklerine benzer. Sizin iyiliklerinize bel bağlayan biri, kurşundan yüzgeçlerle yüzmeye çalışan bir balığa benzer. Ya da ufak bir kıymık parçasıyla koca bir ağacı kesmeye çalışmaya. Asmalıyım sizi! Size güvenir miyim ben! Her dakika aklınızdaki fikir değişiverir ve şimdi nefretinizi kustuğunuz adamı bir süre sonra soylu diye çağırır, baştacı ettiğiniz birini de bir anda alçağa dönüştürüverirsiniz. Meseleniz nedir, şehrin birkaç noktasında toplanıp soylu senatoya karşı niye haykırıp duruyorsunuz? - Sayfa 16, 17