Kendine ait olan bu odanın kapısını istediği an kilitlemeli. Baş başa kalabilmeli kendisiyle. Okumak isterse okumalı. Ya da pencereden dışarıdaki dünyayı gözleyebilmeli. İstediği zaman dışarı çıkabilmeli üstelik. Odasına dönebilmeli istediği zaman. Hiç olmazsa cebinde, sırtında taşıdıklarının dışında kimi kişisel öteberilerini kendine ait olan bu odaya bırakabilmeli. Anasının, sevdiği kızın fotoğrafını, ya da istediği fotoğrafları asabilmeli duvara. Hiç olmazsa kendine ait olan bir oda için şöyle konuşabilmeli insan. ''Burası bana ait bir yer işte. Bana ait bir saray. Dünya buranın kapısı eşiğinde biter. İçeri adım atılınca buranın tek yöneticisi ben olurum.'' O zaman bu insan günlük işini çok daha iyi yapacak, daha iyi bir yurttaş olacaktır.