Gerçekten, senin yerinde ben olsaydım, insanlar tarafından, sahte tavırlarıma bakılarak sevilmiş olmaktan üzüntü duy mazdım. İnsanın, yaşamını bütün dünyaya seyrettirmesi için hiçbir neden yok. Dünya, olayların perde arkasını göremez. Ama sevgisini kazanmak istediğimiz insanlara karşı, böyle tavırlarla görünemeyiz. Eşi bulunmaz bir arkadaşım -benimle dostluğunu on yıldır sarsıntısız sürdüren bir insan-bir süre önce, beni gör meye geldi ve hakkımda yayılan söylentilerin bir tekine bile inanmadığını söyledi bana; beni nerdeyse tümüyle suçsuz bul duğunu, iğrenç bir komplonun kurbanı olarak gördüğünü bil memi istedi. Böyle konuşması üzerine, benim gözlerimden yaş lar fışkırdı; kendisine, hakkımdaki suçlamalardan birçoğunun yalan ve iğrenç bir düşmanlığın ürünü olduğunu, ama benim de yaşamımın sapkın tutkularla dolu geçtiğini açıkladım ve bunu, benim yaşamımın gerçeği olarak kabul etmez ve tümüyle kav ramazsa, kendisiyle artık belki arkadaş olamayacağımızı, hatta bir araya gelemiyeceğimizi söyledim. Bu sözlerim, onu alt üst etti; ama biz, arkadaştık ve ben onun dostluğunu yalanla, sahte tavırlarla kazanmadım. Sana daha önce söylediğim gibi, doğruyu dile getirmek, acı verir, güçtür. Yalanlar söylemeye zorlanmak, çok daha kötü bir şeydir.