"Oyna, Zarite, oyna, çünkü dans eden köle özgürdür. Dans ettiği sürece." derdi bana. Ben de hep dans ettim.

Yardım et bize, ey rüyaların ve umutların Ioa'sı. Onu Cambray'den koru, efendimizin gözüne görünmez kıl, başkalarının karşısında ihtiyatlı ama benim kollarımda güçlü olsun, hayatta kalabilmesi için gün ışığında yüreğini sustur, özgürlük arzusunu kaybetmesin diye geceleri ona cesaret ver. Bize iyilik dolu gözlerle bak, Erzuli, ey kıskançlığın Ioa'sı. Bizi kıskanma, çünkü bu mutluluk bir sineğin kanatları kadar kırılgan.

Kölelik benim de hoşuma gitmiyor, bundan emin olun, hele burada yaşamak hiç hoşuma gitmiyor ama sizin kahvenizi tatlandırabilmeniz ve puro içebilmeniz için birilerinin kolonileri yönetmesi gerekiyor. Fransa'da bizim ürünlerimizin tadını çıkarıyorlar ama bunların nasıl elde edildiğini kimse bilmek istemiyor. Ben İngilizlerle Amerikalıların dürüstlüğünü tercih ederim, onlar pratik bir bakış açısıyla köleliği kabul ediyorlar.

Oysa Pedro'nun gözüne Blanca anımsadığından daha güzel görünmüştü. Ayrılık onu gençleştirmişti sanki. Şu geçen iki yılda Pedro kararından pişmanlık getirmiş ve Blanca olmayınca, eskiden çekici bulduğu genç kızlara karşı da iştahının kapandığını algılamıştı. Zaten günde on iki saat, gitarından ve halktan aldığı esinden uzakta, masa başında otururken mutluluk duyabilmek için eline pek az fırsat geçiyordu.

Oysa Pedro'nun gözüne Blanca anımsadığından daha güzel görünmüştü. Ayrılık onu gençleştirmişti sanki. Şu geçen iki yılda Pedro kararından pişmanlık getirmiş ve Blanca olmayınca, eskiden çekici bulduğu genç kızlara karşı da iştahının kapandığını algılamıştı. Zaten günde on iki saat, gitarından ve halktan aldığı esinden uzakta, masa başında otururken mutluluk duyabilmek için eline pek az fırsat geçiyordu.

'Resimlerin eskidiğine, renklerin onlara bakan kişinin gözlerine aktığına ve zamanla solup kaybolduğuna inanırdım'

Yaşam bir köpek dövüşüdür

Bu öykü , birbirlerini amansızca seven . böylece sıradan bir varoluştan kendilerini sakınan bir kadınla bir erkeğin öyküsüdür. Bu öyküyü zaman aşımına karşı koyarak belleğimde gizledim, şimdi artık bu yerin ıssız gecelerinde size anlatabilirim .Bunu onlar ve ötekiler için yapacağım. Çünkü onlar bana yaşamlarını emanet ettiler ve şöyle dediler ''Al, yaz , yoksa rüzgar onu silip yok edecek.. ''

Sadece şimdiki zamana sıkı sıkı tutunun .Gücünüzü geçmişe ağlayarak ya da yarının hayalini kurarak harcamayın..... profesör Leal...

O güne dek ölüm kimsenin aklına gelmemişti Yaşamı seven herkes gibi onlar da kendilerini ölümsüz sanırlardı...