Ahşap evin her yanı, her çivisi, çatırdıyor. Oya'nın başındaki yazma uçmuş; o kırık cam parçaları üzerinde salonu dört dönüyor. Her dönüşte pencerenin önünde durup kuduran denize bakıyor.
Kimseler yok.
Ayakları kan içinde.
Kan.
O zaman. Bu rüya batıl oldu.
Uyan Oya, uyan.
Diğer Mustafa Kutlu Sözleri ve Alıntıları
Gülün ömrü de kısadır.
Bu ömrü kısa gül, herhalde koklanınca gül kokusu duyulan güldür.
Malum, ömrü uzun ama koklanınca gül kokusu duyulmayan güller de var.
Gülün ömrü de kısadır.
Bu ömrü kısa gül, herhalde koklanınca gül kokusu duyulan güldür.
Malum, ömrü uzun ama koklanınca gül kokusu duyulmayan güller de var.
Kalabalıkta kimsenin yüzü kendinin değildir, bilirsin.
"Kalabalıkta kimsenin yuzu kendinin degildir, bilirsin"
İstanbul böyledir."Yaşanmaz burada" der, çeker gidersin; üç gün geçmeden özlersin.
"Ne zaman o tahta sıralara oturdum? Ne zaman o bankanın adına sırtımı verdim?" [s. 9]
"Tâ Adem atamızdan bu yana sürüp gelen zaman bitti; mekân değişti." [s. 143]
"Ne zaman o tahta sıralara oturdum? Ne zaman o bankanın adına sırtımı verdim?" [s. 9]
"Tâ Adem atamızdan bu yana sürüp gelen zaman bitti; mekân değişti." [s. 143]
Geceler gebedir, meşime-i şebden neler doğar bilemeyiz.
Namık Kemal
Mine Söğüt
Sunay Akın
Markus Zusak
Charles Dickens
Bengül Dedeoğlu
Fyodor Mihailoviç Dostoyevski
Aşkım Kapışmak
Thomas Harris
Agatha Christie