5.NOTUM BAHARDI Onlar, onlar kurtulabilseydi eğer üstelik can verildi bunun için parçalanıp düşüldü, sözleşildi,koşuldu,çırpınıldı... ne mahpusluk,ne ayrılık incitir içi dayanılmaz olurdu ne susuşlar,ne keder bölebilirdi derinliği döküldü,en kıvırcık tüyleri süt kuzularının çarpa çarpa yemişlere döküldü daluçlarından bir kuş yuvası, döküldü,kahramanca söylenen türkülerden oluk oluk kan onlar,onlar kurtulabilseydi eğer olur olmaz başlayan her konuşmada kaynak ateşinden sıçrayan demir lavları sabahı yutkunuşlatıkmazdı boyunlara yolundular daha çok başlarındayken yolun en körpe,en diri filizleri ezildi gülümseyişin, sınanır,yol aranır avuç avuç taşınırken halka aydınlık çelmelendi sekişi koparıldı bağırlardan bir demet ışık döküldü, yüzlerce yeşillik sanki, sedef gagasından yanar gibi döküldü ötüşleri sakanın, döküldü yükselen omuzların ürpertisi yayıldı sabrın küreklerine onlar,onlar kurtulabilseydi eğer hayata uzak yaşayanlar bunu bilmezler varlıkları gözlerden dudaklardan sezilecekti. (hangisine alışılır acının söyleyebilirim hangisi korundu ışıtır depreştirir insanı; hangi sevinç başıboştur -artık biliyorum- hangisinin o yıldırım kökleri acılardan beslenir) N.Behram, 1972 Syf:106