(Sade Gece Ezgisi) Bir esinti duvarlarda operasal gedikler açıyor, ?boğuyor dikine dönüşünü virane çatıların, ?ocakların üstlerini darmadağın ediyor, ? örtüyor penceleri. Dayayıp ayağımı su oluğuna, asma boyunca, ?indim, dış bükey camları, kabarık kaplamaları ve fırdolayı sedirleriyle çağını yansıtan o saltanatlı arabaya. Uykumun tek ve tenha cenaze arabası, hödüklüğümün çoban kulübesi, taşıt, eski bir anayolun çimenlerini izleyip saparken, sağ aynanın üstündeki oyukta dönüyordu solgun ay yüzler, yapraklar, göğüsler. ?Çok koyu bir yeşille çok koyu bir mavi kaplıyor görüntüyü. Bir kum lekesinin yakınlarında koşumlar çözülüyor. ?Seslenecekler mi burada, fırtınaya, Sodome'lara ve Solyma'lara ve vahşi hayvanlara ve ordulara, (Sürecek mi arabacı yeniden, koşacaklar mı düş hayvanları, ulu ağaçlar altında, gözlerime kadar daldırmak için beni ipek kaynağa?) Ve göndermek için bizi, çalkalanan suların, dökülmüş içkilerin arasında kamçılanmış bizleri, çoban köpeklerinin sesinde yuvarlanmaya... ?Bir esinti darmadağın ediyor ocağın üstlerini.