"Olan olmuştur; olacak olan da olmuştur." Ahmed Amiş Efendi

Yalnızca iyi adamların, düzenli bir hayat sürenlerin,uyandıkları güne dair anlamlı beklentileri olanların, sigortalı olarak bir yerlerde çalışanların ve elbette birilerini geçindirmek zorunda kalanların hikayeleri sabah vakti başlar; saat kurarak güne başlayanların hikayeleri. Tam da olması gerektiği gibi, olması gereken saatte.

Gözlerini kapamak, kimi insanlar için böylesi zor, sıkıntılı anlarda gerçekleşsin istenilen beyhude bir kaçış girişimidir. Çaresiz insanlar son bir umut olarak, son bir kurtulma arzusuyla, toprağın altına girer gibi, karanlıkta bir okyanusun sularına dalar gibi gözlerini kapatırlar. Gözlerini kapamak çocukluktan kalma ilkel bir savunma silahıdır; hiçbir sorunu çözmez, sadece sen görmeden olup biter her şey. Bu da iyi bir şeydir.

Bu dünyada hiçbir düşmanım yok, çünkü en çetin kavgaları kendi içimde yaşıyorum. Kendim varken bana zarar vermesi muhtemel bir başkasına ihtiyacım yok.

Yürüdüğün yolun ışıklandırılmış olması, gideceğin yerin aydınlık olması anlamına gelmez.

Giden bir kadının, bir adamın kalbinden götürdüğünü, bütün dünya bir araya gelse yerine koyamaz.

İnsanın en iyi gizleme yolu, gizlemek istediği şeyin çok yakınında gezinmesi ve kalabalık cümleler kurmasıdır.

Yalnızca önemli insanlar, plazalarda çalışanlar, metroyu kullananlar ve memurlar saatin tam olarak farkındadır. Diğerleri zamanı anlamak için gökyüzüne bakar.

Gece her şeyin üzerini örter, diye düşünür insan. Oysa gecenin örttüğünden çok hatırlattıkları vardır. Hatırlatırken sarstıkları, sarsarken suskunlaştırdıkları, suskunlaştırırken acıttıkları.

"Sabah erkenden başlayan bir hikayenin beni götürebileceği bir yer yok. Yalnızca iyi adamların, düzenli bir hayat sürenlerin, uyandıkları güne dair anlamlı beklentileri olanların, sigortalı olarak bir yerlerde çalışanların ve elbette birilerini geçindirmek zorunda kalanların hikayeleri sabah vakti başlar; saat kurarak güne başlayanların hikayeleri.''