İnsan için tek korunak,kendi emeği olabilecektir:Büyük sorgu gününde.Dışımızdaki tüm güçler bu korunağı yıkmak için uğraşsa da,insan gene de,yaratılışındaki olağanüstü bilgelikle,korumasını bilecektir korunağını:tek değerin emek olduğunu yani,bir gün mutlaka.

Küçük cümleler birbirine ulana ulana uzun bir cümle olur.
Bir yazarda,hayatı boyunca,o uzun cümleyi yazmak için çırpınır.onun,gece demeyip,gündüz demeyip durmadan ötmesi de hep bundandır.

Ne ki bir ulu çınardır İnsan...

Sayın İnsan,bir dakika düşünmez misiniz ?

İnsan sürekli okunan bir cümledir...

İçsel damarlarında manevi değerler dolaşımı durmuş bir organizma = Türk toplumu.

Özgörev bilinci; İnsanın, niçin yaratıldığının bilgeliğini hissetmesidir,duymasıdır,çok somut yaklaşımlarla algılayabilmesidir.

Kuşkusuz,çok dipte çok derinde sıkışıklık.Yürek darlığı insanın.

Hiç yazılmamış uzun bir destandır annelerin yüzleri.

Bizi birbirimize bağlayan o temel bağa bağlanamayışımız mı, o buzul ? Demek ki,onun için üşüyoruz birbirimizi gördükçe?