"Bir insanı ne kadar uzun zamandır tanırsan tanı, hakkında herşeyi öğrenemezsin. Her zaman bir yerlerde başka bir cep vardır..."

"Neden erkekler yumruklaşmanın her şeyi çözebileceğini sanırlar...?" "Neden kadınlar çikolata yemenin her şeyi çözeceğini sanırlar...? Doğamız gereği işte...."

"Aşk verilen bir ödül veya hata yaptığında geri alınan bir şey değildir. İki taraf için de bir hediyedir. Ona sahip olduğun gün korkmamalısın..."

Aşk diye düşündü Fin. İnsanı bir aptal da bir kahraman da yapabilirdi ya da aynı anda her ikisi birden...

"Ben aşk aramıyorum, aşka ihtiyacım da yok." "Aramalısın. Yine de aşk sen gözlerini kapatsan bile seni bulacaktır..."

"Hayatından memnun ve başka bir hayatı tercih etmezdi. Böyle hisseden her insan şanslı sayılmalı..."

Ümit; ruha tüner...

Dana, hayatın devam ettiğini düşündü. Evet, hayat sihirli anahtarlar ve kötülük saçan büyücüler için bile durmuyordu. Ona hayat denmesinin nedeni de bu değil miydi..?

"Gerçeğin konuşulması için iki kişi gerekir; anlatan ve dinleyen..."

"Okumayı sever misiniz..?" "Bana bir kitap verin ve iki saat sessiz bir yerde oturabilmemi sağlayın, bütün sıkıntılarımı unuturum..."