İnsanoğlu için en kutsal ibadet çalışmak, doğruluk ve insan sevgisidir.

Asalet; duruluk ve doğruluktur.

Burası kalbinin en değerli yeridir. Burada siyah bir nokta vardır. Canın canı, sevenin cananı buradadır. O nokta, yoğun bir damla kandan ibarettir. Adına 'süveyda' yahut 'sevda' derler. Siyaha çalan rengi yüzündendir bu isim. Çünkü sevda, kara talih içinde, o kara kan damlasında büyür. Bütün tecelli denizleri, bütün aşk fırtınaları, işte o bir damla kanda dalgalanıp çırpınır. Aşırı sevgi bu damlayı tahrip edip dağıtırsa, parçaları bütün vücuda dağılır. Aşk, işte bu dağılmanın adıdır ve o dağılırsa aşık artık ne yaptığını bilmez olur.

Vatan sevgisi imandandır.

Leyla'ya sordular: ''Sen mi Kays'ı daha çok sevdin; yoksa o mu seni?'' Kara gözlü, kara saçlı, kara benli Leyla iç geçirdi, üzüldü: ''Dostlar, bu nasıl bir soru, bana böyle bir soruyu nasıl sorarsınız ki?!..Elbette ben onu daha çok sevdim, onun beni sevdiğinden...'' ''İyi ama Leyla, o senin için deliye döndü, çöllere düştü, adı Mecnun'a çıktı ve kurtlarla, kuşlarla konuşur oldu...'' ''İşte bakın, o gitti, bana olan aşkını ona buna anlattı, ben ise aha şuracığımda, kalbimin içinde onun aşkını saklayıp durdum, hiç kimse ile ne paylaştım, ne kimseye dert yandım. Şimdi siz karar verin, o mu beni daha çok sevmiş; ben mi onu?!..''

''A sevgili!.. Neden sabrın tutukluda gözyaşların özgür? Neden ağlamaktasında gülmüyorsun ? Bin mihnette bile beni unutmamışken,şimdi tanımazlığın neden ? Ya neden yüzüme bakmıyor,benimle konuşmuyorsun?''
Gözleriyle gözlerim işte o an buluştu.Sesi adından daha billur idi:
'' BEN DEMEK YAKIŞMAZ BURADA SEN VAR İKEN:DÜŞERMİ SÖZ SÖYLEMEK,SEVGİLİ SÖYLERKEN?''

"Çünkü canına sevgili isteyenle sevgili için can isteyen arasında hayat yolculuğunun ta kendisi gizlidir."

Aşk... Belki de bin bir başlı bir ırmak, her birinin yolculuğu ayrı, ama hepsinin ulaşmak istediği deniz bir...

İnsan sevgi ile yaşar sevgisiz ölürdü.

İnsan sevgi ile yaşar sevgisiz ölürdü.