Kendisini,uzaydan düşmüşcesine yalnız hisseden bir adama ilgisini çekebilecek ne anlatılabilirdi ki?

Bir ülkenin vatandaşı başka bir ülkede kendi vatanına daha çok yaklaşır. Önceleri doğduğu topraklarda sahip olmadığı yöresel özellikleri başka yerlerde daha çok benimser.

Anladım bir yangın merdiveni olmadığını. Hayatın arka kapısı yoktu. Gizlice sigara içilen karanlık bir boşluğu bile yoktu. Her şeyi bilen, her şeyi bilmeye devam ediyor ve bana gülüyordu.

Oksijenin kendisi uyuşturucu. Öyle bağımlısı olmuşuz ki birkaç dakikalık eksikliği öldürüyor...

Hayat seni öyle bir noktaya getirir ki kendini sevdiklerinle savaşırken ve nefret ettiklerinle sevişirken bulursun. Üzülürsün, pişman olursun. Sonra biraz zaman geçer ve tersinin bu dünyada işlemediğini anlarsın.

Hayat tek hoparlörü çalışan bir müzik seti gibi.Müziğin sadece bir bölümünü duyuyoruz.Diğer hoparlörden ne çıktığını kimse bilmiyor.Hayat her anlamda monoton.

Uyku,hissederek yapabildiği son iş.Elinde kalan son huzur.Rüyaları ise yeryüzünde bir türlü arayıp da bulamadığı evi.Ben ev aramadım hiç bir zaman.Hiç bir yeri,bir gün geri dönmek için terk etmedim.

Kayra'nın evi,dünyada yazılabilmiş en iyi kitap artık küllerden oluşan bir kaleydi.Ve bu külden kaleyi devirebilmem için sadece üflemem yetti.

Kayra'nın evi,dünyada yazılabilmiş en iyi kitap artık küllerden oluşan bir kaleydi.Ve bu külden kaleyi devirebilmem için sadece üflemem yetti.

İlgisizlik daha iyi.Kendimi dinlemeye bu kadar alışmışken,bir de onun ağzından dökülen,yarısı beyninde kalmış karmaşık cümlelerini çözemem.