Hiçbir şeyin olmadığı kadar kesin bir şey var.
Zenginler para, fakirler çocuk yapar.
Ellerine geçen her fırsatta,
Kaşla göz arasında...

Daha önce kendi değer yargılarınla gördüğün şeylere başkalarının gözünden bakmak insanı üzüyordu.
(Sayfa:123)

Bizler akıntıya karşı gemilerimizi ilerletmeye çalışırken, hiç durmadan geçmişe çekiliyorduk aslında.
(Sayfa:208)

Kaçırdık o vakit elimizden onu, ama ziyanı yok, yarın daha hızlı koşacak, kollarımızı daha ilerlere uzatacağız... Ve bir sabah, aydınlıklar içinde...
O ümitlerdir ki şimdi sefer etmekteyiz, biz o akıntıya karşı giden tekneler, durmadan geriye, geçmişe çarpılıp atılsak da ne gam...

Toy çağımda bir öğüt vermişti babam, hâlâ küpedir kulağıma. "Ne zaman" demişti, "birini tenkide davranacak olsan, hatırdan çıkarma, herkes senin imkanlarında gelmemiştir dünyaya!"

Anladım ama, bunu bilmeyecek ne var;
Zenginler para, fakirler çocuk yapar.

Ne zaman birini yargılamaya niyetlenirsen, bu dünyadaki herkesin sendeki ayrıcalıklara sahip olmadığını hatırla.

Bir insanı yargılamama, sonsuz bir umuttu.

Bu dünyada yalnızca kovalananla kovalayan, her an bir şeylerle meşgul olanla yorgun düşmüşler vardır.