??Muharebeye başlamayalım. Yok oluruz.??

??Biliyorsunuz ki zindanıma bahar getiren mektuplarınız.??

??İncil, biz onu kendimiz gibi yarattık demiyor mu? Ağırlığından sıyrılan, başkasında yaşayan, başkası için yaşayan, eriyen, nar-ı Beyzalaşan insan,Tanrı.??

''Anlaşılmadım, anlaşılmadım, anlaşılmadım. Hayatım bir bozgunlar silsilesi. Hiçbir kavgam zaferle taçlanmadı. Ben ezeli bir mağlubum.''

Cemil Meriç; büyük üstat, öğretmen. Bu ülke; kısa kısa denemeler. Küçük satırlarda büyük yükler. Doğu?da, batı?da, hind?de gezdirir. İbni haldun?u, Balzac?ı, Tagor?u, Rolland?ı ve ismini ilk defa duyacağınız nice şairi yazarı düşünürü tanırsınız. Yaşadığınız-bildiğiniz yirmi birinci yüzyılın babasını, atalarını öğrenirsiniz. Batıyı tanır üstat önce. Dante?yi okur, Balzac?a hayran. Rolland?ı keşfeder. Rolland?la beraber Hind?i. Yeni bir umman. Başka bir kitabın mevzusu (Bknz ?Bir Dünya?nın Eşiğinde? ) ?Bu ülke? bir devrin ya da ideolojinin kitabı değil. Bir rehber. Anahtar, bilmediğim gizemli dünyaları açtı. Ve biz, aydınımız, dertlerimiz. Sağımız solumuz? Batı?ya aciz yönelişimiz. Batı?dan fikir ithali durunca aydınımızın düştüğü boşluk. Batı kendi hengamesi durağanlaşınca doğu?ya yönelmiş. Bizimkiler de arkasından. Hayyam?ı bile Fransızcasından çevirmeye çalışan aydınlarımız(!) Alıntı yapmayı çok severim ama ?Bu Ülke?nin her sayfası alıntılanmaya layık. " İnşallah ilerleyen yaşlarda bir daha okunmalı. Yeni ufuklar edinmeli

söyleyecek sözü olan herkes suç işlemek zorundadır.

"...bütün kanun koyucular, solon, muhammed veya napolyon, suçludurlar. suçludurlar çünkü ataları tarafından konulan, çağdaşları tarafından saygı gören yasaları çiğnemişlerdir. kan dökmekten de çekinmemişlerdir bu uğurda. yeni bir hakikatin, yeni bir düzenin müjdecisi olmak isteyen, bir kelimeyle söyleyecek sözü olan herkes suç işlemek zorundadır..."

Güçlüsün Ve güçlü engel tanımayandır.

Kitaba harcadığımız parayı, atlar için harcadığımızla kıyaslarsak, yerin dibine girmemiz gerekmez mi? kitap sevene kitap delisi diyoruz, kimseye at delisi dediğimiz yok. Cemil Meriç...Bu Ülke

Çağdaşlaşma, karanlık, kaypak, rezil bir kavram. Rezil, çünkü tehlikesiz, masum, tarafsız bir görünüşü var. Çağdaşlaşmanın kıstası ne? Hippilik mi, bürokrasi mi, atom bombası imal etme gücü mü? Çağdaşlaşmak, elbette ki Avrupalılaşmaktır. Avrupalılaşmak, yani yok olmak. Avrupa bizi çağdaş ilan etti, Avrupa, daha doğrusu onun yerli simsarları. Zira, apayrı bir medeniyetin çocuklarıyız, düşman bir medeniyetin, bambaşka ölçüleri olan, çok daha eski, çok daha asil, çok daha insanca bir medeniyetin. İki yüzyıldır bir ?anakronizm?in utancı içindeyiz, sözümona bir anakronizm. Bu ?çağdışı? ithamı, ithamların en alçakçası ve en abesi. Haykıramadık ki, aynı çağda muhtelif çağlar vardır. Çağdaşlık, neden Hıristiyan ve kapitalist Batı?nın abeslerine perestiş olsun? Fâni ve mahallî abesler. Bu, kendi derisinden çıkmak, kendi tarihine ihanet etmek ve köleliğe peşin peşin razı olmak değil midir? Çağdaşlık masalı, bir ihraç metaı Batı için, kokain gibi, LSD gibi, frengi gibi. Şuuru felce uğratan bir zehir. Çağdaşlaşmanın halk vicdanında adı asrileşmektir, asrîleşmek yani maskaralaşmak, gavurlaşmak. Cemil Meriç...Umradan Uygarlığa