Benim söylemek için çırpındığım gecelerde, siz yoktunuz.

"İnsanlar, insanların içinde İnsan'lara hasret yaşarlar..."

Ama ben en çok şeyi En kısa zamanda sana söyledim.. Yalnız sana

"Binlerce ?belki ? geçiyordu geceden..."

Sana gitme demeyeceğim. Gene de sen bilirsin. Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim, İncinirsin.

Sevmek Nokta almaz Çocuklar. Sevmeye nokta koyan Sınıfta kalır. Onun, Virgülleri vardır Çocuklar. Sevmek noktalanmaz; O, noktadır.

"Birbirinize kızın, birbirinizle kavga edin, yumruk yumruğa yüzlerinizi parçalayın, gözlerinizi patlatın, kulaklarınızı koparın, saçlarınızı yolun, derinizi parçalayın, tekmeyle kemiklerinizi kırın. Yalnız ananızdan doğduğunuzda olduğunuz gibi kavga edin. Yalancı, ek bir araç kullanmayın. Mendil bile olmaz. Ama ne olur sakın bir insanı gönülce, gözce, dilce, ruhça kırmayın."

"Umut: bana seni mi getirecek? Sen mi bana umut getireceksin? Kim çıkardı seninle benim arama koydu, bu umut denen şeyi."

anmak bir acıyı hep yeniden sormaksa, bir kırgınlık yanığında öyküleşmektir.

Seni öylesine düşündüm ki, Öylesine, yaşama?dan önce. Senden başka bir şey yok sanki. Ama nasıl da varsın derim sana, Düşüncelerimce. Seni öylesine, buldum ki, Öylesine, kendimden fazla. Yalnız sensin gölgesiz, Ayrılmamacasına, yanımda.. Akların arasında karan, Karaların ortasında akınla. Öylesine istedim ki seni, Senden önce.. Öylesine, her şeyin içinde, Öylesine dışında, Gün, gece. Seni öylesine yaşadım ki, İnan.. Artık nereye baktığım belli değil, Ne yaptığım belli değil, Vardığım sonrasızlıktan.