Öfkeden ağzım köpürmüşken biri biraz gönl� - AlıntıSöz

Öfkeden ağzım köpürmüşken biri biraz gönlümü alsa ya da önüme bir bardak çay sürse hemen yelkenleri suya indirirdim. Bununla da kalmaz, ona karşı bir yakınlık duyardım; ama sonra kendime kızar, utancımdan birkaç ay uykularımdan olurdum. Yaradılışım böyleydi işte.

Diğer Fyodor Mihailoviç Dostoyevski Sözleri ve Alıntıları