Bazı insanlar hazır değildir. Bunda bir yargılama yok. Hepimiz kendimiz için doğru olan zamanda, yerde ve sıralamada değişmeye başlarız. Ben bile kırk yaşlarına gelene kadar değişimlerimi gerçekleştirmeye başlamadım.

Kendimizi OLDUĞUMUZ GİBİ ONAYLADIĞIMIZ, sevdiğimiz ve kabul ettiğimiz zaman, her şey yoluna giriyor. Küçük mucizeler her yerde görülüyor.

Çocukların savaş tarihlerini ezberlemelerinin önemini hiç anlamış değilim. Düşünce enerjisinin ziyanı gibi geliyor bana. Bunların yerine, onlara şu tür önemli konuları öğretebiliriz: Zihin Nasıl Çalışır, Mali Durumla Nasıl Baş edilir, Ekonomik Güvence İçin Nasıl Yatırım Yapılır, Nasıl Anne Baba Olunur, Sağlıklı İlişkiler Nasıl Yaratılır, Özgüven ve Özdeğer Nasıl Kazanılır ve Korunur vb.

Bizim için başarılı olan bir yol bulduğumuzda, onu başkalarıyla da paylaşmak isteriz. Ama onlar hayatlarının bu döneminde değişmeye hazır olmayabilir. Biz değişmeyi isterken bile değişim yapmakta zorlanırken, başkaları değişmeyi arzu bile etmeden, onları değiştirmeye çalışmak imkansızdır.

Yapılması gereken değişimleri yapmadığınızda, yaşam genellikle el atar ve sizi değişim yapmaya zorlar. Mesela, nefret ettiğiniz işinizi bırakmıyorsunuz, sonunda kovulursunuz. Yaşam size kendinizin değerlendirmediği bir fırsatı sunar.

Sevgi hepimizi iyileştirir.

Evren minnattar insanları sever. Yaşama ne kadar teşekkür ederseniz, yaşam da size o kadar teşekkür edilecek şey sunar.

Kültürün getirisi olarak kadınların beyni 'iyi' olmak için herkesin ihtiyacının kendisinden öncelikli olduğuna inanmalarını için yıkanmaktadır. Çoğumuz gerçekten olduğumuz halimizi benimsemiyor, olmamız gereken kişilik için yaşıyoruz. Bu yüzden çoğu kadın derin gücenmişlikleriyle hayatına devam ediyor. Çünkü kendilerini 'hizmet etmeye' zorlanmış hissediyorlar. Bu kadar kadının tükendiğine şaşmamalı. Genellikle çalışan anneler tam zamanlı iş yapıyorlar. Biri ofiste, diğeri de eve geldikten sonra başlıyor. Ailenin ihtiyaçlarını görüyorlar. Fedakarlık, feda edeni öldürür.

Sevgi, bildiğim en büyük silgidir, en derin ve en acı verici anıları bile siler...