Hiçbir şey hakkında 'İNŞALLAH' demeden 'Ben bunu herhalde yaparım' deme! Unuttuğun zaman Rabbini an, 'İNŞALLAH' de, 'Umulur ki Rabbim, beni daha yakın bir hayra ve muvaffakiyete erdirir' de!

Hiçbir şey hakkında 'İNŞALLAH' demeden 'Ben bunu herhalde yaparım' deme! Unuttuğun zaman Rabbini an, 'İNŞALLAH' de, 'Umulur ki Rabbim, beni daha yakın bir hayra ve muvaffakiyete erdirir' de!

Cenâbı Hakk, kâinatta her şeyi tedriç kanununa bağlamıştır. Bu kanuna riayet ve itaat etmeyenlerin zamandan alacakları cevap, hiç şüphesiz, muvaffakiyetsizlik olacaktır.

Abdülmuttalip Peygamber Efendimiz'in birinci kuşaktaki dedesidir.Doğuştan ak saçlı olduğundan kendisine Şeybe ismini vermişlerdir.Abdülmuttalip onun lakabıdır ; ancak daha çok bu lakapla şöhret bulmuş ve anılmıştır.

Hilf yemin ,Fudül ise fazıllar demek.

Ey Kureyş topluluğu ! Benimle sizin benzeriniz ,düşmanı görünce ailesine haber vermek için koşan ve düşmanın kendisinden önce varıp ailesine zarar vermesinden korkarak 'Ya Sababah 'diye haykıran bir adamın benzeri gibidir.

Zira birinin bir tehlike hissettiğinde yahut aniden hücuma geçip gafil bulunan insanları ele geçirecek bir düşman sezdiği veya kimsenin haberi olmadan pusu kuran bir hasmını farkettiğinde,bir dağın tepesine veya yüksekçe bir yere çıkarak en üst perdeden Ya Sababah diye haykırması o zamanlar Araplar arasında yaygın bir adet idi.

Kureyş ileri gelenlerinin hakkında ölüm kararı aldıkları sırada da kendilerinde emanet olarak bir cok kıymetli eşya vardı.Ama o bu karara rağmen emanetlerin sahiplerine verilmesini Hz Ali 'ye emretmekle bir kere daha büyüklüğünü ve emanete sadakatini ortaya koyuyordu.

Hz.Muhammed(A.S.m.) hastalığının en ağır dönemlerini yaşıyordu artık.Bayılıp bayılıp ayılıyordu. Bir ara ağrısının hafiflediğini duyar gibi oldu. Hemen toparlandı ve; ??Üzerime soğuk su dökünüz.?? buyurdu. Suyu dökünce biraz daha rahatladğını hissetti.Hz.Ali(r.a.) ve yeğeni Fadl?ın yardımıyla Mescidine geçip minberin ilk basamaklarına oturdu. Mescid tıklım tıklımdı,ama eski çoşkudan yoksundu.Oturanlardan kimi ağlıyor,kimi de acısını içine akıtıyordu. Onlara bakamadı bile.O denli gücünü kaybetmiş,gözlerinin açamaz haldeydi.Yinede onlara öğüt vermeden edemedi.

?Ey insanlar! Duydum ki,vefat edeceğimi düşünüp telaş ediyormuşssunuz.Hangi Peygamber,ümmeti içinde sonsuza dek yaşada ki ben de yaşayayım?Bilin ki Ben,yakında Rabbime kavuşacağim.Ona,siz de (er geç) kavuşacaksınız. Ey insanlar! İlk muhacirlere iyilik etmenizi tavsiye ederim. Ey Muhacirler! Size de Ensar?a iyilikte bulunmanızı öğütlerim.Onlar,size yardımda bulundular. Sizi memleketlerine getirdiler; sizi evlerinde ağırlayıp barındırdılar ve geçimde sıkıntı çektikleri halde sizi kendilerine tercih ettiler.Her kim onlara idareci konumuna geçerse onlara iyilikte bulunsun. Ey İnsanlar? Bilin ki,her şey Yüce Allah?ın ezeli iradesi içinde cereyan eder.Yüce Allah?ın kaza ve kaderine galabe etmek gibi bir sevdaya kapılmayın:çünkü mağlup olursunuz. Yüce Allah?a hile yapmaya kalkışmayın;zira zarar ve ziyane uğrayan siz olurusnuz. Ben size,şefkatli ve merhametliyim.Sizler yine bana kavuşacaksınız.Buluşacağimiz yer,Kevser Havuzu kenarıdır. Her kim Kevser Havuzu kenarında (benimle) buluşmak isterse,elini ve dilini gereksiz şeylerden uzak tutsun. Ey İnsanlar! Bilmelisiniz ki,günah işlemek nimetlerin ve kısmetlerin değişmesine (eksilmesine) neden olur. İnsanların geneli iyi olursa ,onların amir ve idarecileride (onlara) adeletli ve merhametli davranır. Halk,isyan ve günaha yönelirse,onların idareci ve hakimleride zulüm adeletsizlikle iş görmeye yönelirler.