?Yeryüzünde kendi yetiştirdiği büyük şairleri, kendi diline ve kültürüne hizmeti dokunmuş edipleri, kendi çocukları okuyup anlayamasınlar diye her türlü tedbiri alan bizden daha şaşkın bir millet var mıdır acaba? Bırakınız Osmanlı harfleri ile yazılmış eserleri, Cumhuriyet?ten bu yana yetiştirdiğimiz büyük kalemşörlerin eser-i hameleri olan kültür hazinelerini de okuyup anlayabilen nesillere veda etmek üzereyiz. Ne hazin tecellidir ki asrımızın insanı olarak kabul edebileceğimiz Halit Ziya, Tevfik Fikret, Reşat Nuri, Halide Edip, Mehmet Emin, Ömer Seyfettin gibi müellifler bile birer arkeolojik kalıntı gibi algılanmakta, sırf dil yüzünden kültürümüz bir hazin mecraya doğru yaklaşmaktadır.? (S. 125)