Yaşadığımız günler bir yandan toplumlar arası bilgi alışverişinin şaşırtıcı bir hızla yoğunluğa ulaştığı, buna karşılık (ve buna koşut olarak) aydınların kendi toplumları konusunda yalınkat bir bilgilenmeye günden güne daha çok rıza gösterdikleri günlerdir. Bugün artık «merkez» ve «şube» yok kültür dünyasında, «metropol» ve «kenar mahalle» var. Azgelişmiş ülke aydını yok artık, azgelişmiş aydınlar ülkesi var. Bir yönden ileri teknolojiye sahip ülke insanıyla, o teknolojinin sultası altındaki ülkeler insanı benzer meselelerle yüzyüze gelmiş oluyor; bir yönden de tarihten getirilen ve toprağa bağlı «ülke» özelliklerinin yalınkat değil derinlemesine benimsenmesi insan kalabilmek için kaçınılmaz oluyor.