Toplumsal ihtiyaçları gideren her mecra bir ilgi odağına dönüşmekte ve putlaşmaktadır. Mesela Hinduizm dininde inek kutsal değildi. Hindistan?da muson yağmurları nedeniyle tarlaları sürebilmek hemen, hemen imkansızdır. İnek ve boğa, o koşullarda tarla sürebilmenin, yani üretim yapabilmenin en önemli aygıtı olmuştur. Dolayısıyla ?kutsallaşmıştır.? Bu kutsallık, aslında ?üretimin kutsallığı? dır. Yani üretim yapabilme adına duyulan ihtiyaç kutsal hale gelmiş, inekler ?öldürülemez? imtiyazına erişmiş, zamanla bu inanış biçim değiştirerek, boğa ve inek putların yontulmasına kadar varmıştır. Esasen tarım toplumuyla beraber ortaya çıkan bu tür totemlerin, tarla ve bahçe sahipleri tarafından muteberleştiği de görülür. Çünkü üretimden doğan artı değer kimlerce bölüşülüyorsa, bu totemlere onların ihtiyacı var demektir. ?Ama işin garibi, bu totemlere en fazla tapınanlar da, tarlada çalışan işçiler olmuştur.? İşte işin bu noktası fevkalade önemlidir ve anlaşılması gereken bir noktadır.