Memur Starling, anılar bende manzara yerine geçer.

Yaşam kitaplara girmeyecek kadar kaygandır, Clarise; öfke ihtiras olarak görülür.

Adamın gözlerindeki parıltı insana bir mağarada uçuşan ateş böceklerini anımsatıyordu.

Kestane rengi gözlerinde yıldız taşı gibi kumlu benekler vardı.

...suratında kanatlarına baykuş suratı basılmış bir güve uçuşuyordu sanki.

İnsanın yaşlandıkça daha akıllı olup olmadığından pek emin değilim, Starling. Ama bazı şeylerden sakınmayı öğreniyorsun, burası kesin. Ve burada da bunu yapabiliriz.

Bir cerrah parçalanmış bir cesede bakabilir elbette. Ama bir doktor bir hayatın boşuna akıp gitmesine seyirci kalamaz.

Hayal edilen şeylere imrenmeyiz. Elle tutulabilir şeylere, her gün gördüğümüz şeylere imreniriz.

Problem çözme avlanmadır; vahşi bir zevktir ve bu bizde doğuştan vardır.

Her şeye birden sahip olmak zor değil mi..? Elde etmek pek ender, korumak daha zor...