Senden önce hayatım tıpkı aysız bir gece gibiydi. Çok karanlık;ama yıldızlar vardı, sebepler.. Ve sen, gökyüzüme bir meteor gibi girdin. Parlaklık vardı, güzellik. Sen gittiğinde ve meteor ufka düştüğünde, her şey simsiyah oldu. Hiçbir şey değişmedi ama gözlerim ışık yüzünden kör olmuştu. Yıldızları da göremiyordum. Ve artık hiçbir şeyin anlamı yoktu.

Diğer yarını bulduğunda seni bağlayacak hiçbir kural yoktur.

Senden önce hayatım tıpkı aysız bir gece gibiydi. Çok karanlık;ama yıldızlar vardı, sebepler.. Ve sen, gökyüzüme bir meteor gibi girdin. Parlaklık vardı, güzellik. Sen gittiğinde ve meteor ufka düştüğünde, her şey simsiyah oldu. Hiçbir şey değişmedi ama gözlerim ışık yüzünden kör olmuştu. Yıldızları da göremiyordum. Ve artık hiçbir şeyin anlamı yoktu.

Diğer yarını bulduğunda seni bağlayacak hiçbir kural yoktur.

İyi şanslar. Keşke şansa ihtiyacın olmasaydı.

Evinizin içinde birinin sıkıntı çektiğini bilmek, kaşınan bi yeri kaşıyamamak gibi bir şey.

Kendi türüme has en doğal içgüdülerle, bu bedenin düşünce merkezine yerleştim. Her nefesine, her tepkisine hakim oldum. Öyle ki, o artık başka bir varlık değildi. O ben'di.

Sıcacık gülümsüyor. Çatılan kaşlarımın ortasını öpüyor. "Üzülme Mel. Mucize diye bir şey vardır. Seni asla kaybetmeyeceğim. Benden uzaklaşmana asla izin vermeyeceğim."

"Evet, ama bu benim ne olduğumu değiştirmez, Jamie. Ben de ruhların yaptığını yaptım. Melanie'den önce bir çok sahibim oldu. Hiçbir şey... tekrar tekrar hayatlara kastetmemi engelleyemedi. Bu benim hayatım."

"Melanie senden nefret ediyor mu?"

Bir an düşündüm. "Eskisi kadar değil."

Hayır. Senden hiç nefret etmiyorum. Artık değil.

"Artık benden hiç nefret etmediğini söylüyor," diye mırıldandım.

Kımıldadığını hissettim. Şiltenin üstünde kayarak yanıma geldi. Melanie'nin de istediği buydu. Çok yakındık. Doğru düşünmek, doğru nefes almak mümkün değildi. Ama ondan uzaklaşamıyordum. Melanie, Jared ile yakınlaşmamdan birden rahatsız oldu. Oysa bunu kendisi istiyordu.