Kadının İndirgenmesi'ni kabul ettiler. Alman erkekleri tarafından düşünülerek planlanmış, kasıtlı bir şeydi bu. Kadınlar daima erkeklerin istedikleri gibi olacaklardı: iradesi olmayan, karakteri ve ruhu olmayan, sadece erkeklerin yansıması olan canlılar. Bu yüzden oldukları ya da olabilecekleri şey onların suçu ya da erdemi değildi. Erkekler onların güzel olmalarını isterlerse güzel olacaklardı. Erkekler onların irade ve karakter sahibi gibi görünmelerini isterlerse, böyle bir görünüm sergileyeceklerdi ama bu sadece rol icabı olacaktı. Erkekler onların özgür ve bağımsız, hatta erkeksi görünmelerini isterlerse bunların taklidini yapacaklardı. Ama erkeklerin yapamadıkları, asla başaramadıkları şey ise, bu körü körüne itaate son vermek ve kadınların erkekleri yadsıyarak itaatsizlik etmelerine sebep olmaktı. Bu insan ırkının bir trajedisidir.

Ve bu gururlu askerler, İmparatorluğun asıl kurucuları olan erkeklerin torunları, bir kadın tarafından reddedilme riskinin, kadınlara erkeğin en hassas noktası olan gururunu incitme hakkı tanınmasının bir Alman'ın saygınlığına gölge düşüreceğini düşünmeye başlamışlardı. Fethedilen milletlerin kadınları gibi, bütün kadınların onların isteklerine göre davranmalarını istiyorlardı.

O zavallı dişi ahmaklar, erkeklerin onlara dayattığı şeyleri neşeyle ve canı gönülden yaparlarsa, erkeklerin bir şekilde mantıklı davranmaya başlayıp onları sevmeye devam edeceklerini sandılar. Ama sevginin öldürülmesine yardım ettiklerini göremediler.

İsyan silahsız olmalıdır; isyanın ardındaki güç ruhsal olmalı, içten gelmelidir. Bach'ın müziğini ürettiği yerden. Belki Tanrı'dan.

Kadınların daima onlara dayatılmış bir model üzerinden yaşamalarının bir açıklaması var, çünkü hiç de kadın değiller ve hiçbir zaman da olmadılar. Kendileri değiller. Her şeyden üstün olduğunu bilmeyen hiçbir şey kendi olamaz. Hiçbir erkek Tanrı'nın dişi olduğuna inanmaz. Hiçbir kadın Tanrı'nın erkek olduğuna inanmaz. Bu Tanrı'yı aşağılamak demektir.

Kültürü kökünden kesip sonra da çiçek açmasını bekleyemezsiniz.

"Efendimiz, düşünce özgürlüğünün olmadığı yerde onur da yoktur. 'Hiçbir şey onursuz değildir.' Bir adamın aklında her şeyin önüne geçen bir fikir, bir inanç varsa eğer, ne kadar zalim, kalleş ve asılsız olursa olsun, her şeyi onurlu kılabilir bu. Bir Alman Şövalyesi olarak sizin verdiğiniz söz benim bir işime yaramaz." Swastika Geceleri, Katharine Burdekin (Sayfa 67)

"Erkekleri memnun etmenin yeni bir yolu değil bu, sadece hayatlarının bir parçası. O zavallı dişi ahmaklar, erkeklerin onlara dayattığı şeyleri neşeyle ve canı gönülden yaparlarsa, erkeklerin bir şekilde mantıklı davranmaya başlayıp onları sevmeye devam edeceklerini sandılar. Ama sevginin öldürülmesine yardım ettiklerini göremediler. Bugün hangi kadın, erkeğin onu bir arkadaşını sever gibi sevebileceğini hayal edebilir? Ama erkekler arasında yayılan nefretin farkında olan o zamanki kadınlar, güzelliklerinden ve seçme ve reddetme haklarından feragat ederek, hayvanlık statüsünü kabul ederek, hararetle onları yatıştırıp memnun etmeyi umuyorlardı. Kadınlar, erkekleri memnun etme arzusunun vücut bulmuş halinden başka hiçbir şey değildir. Neden bunda diğerlerinden daha başarısız olsunlar ki?" Swastika Geceleri, Katharine Burdekin (Sayfa 107)

...Kültürü kökünden kesip sonra da çiçek açmasını bekleyemezsin."

"Düşünce özgürlüğünün olmadığı yerde onur da yoktur."