... Gerçeği görebilmek için düşüncelerimizi değil konumumuzu değiştirmemiz gerekir, zor olan da budur zaten!

... On beş yıl önce kurtuluşu için ayaklandığımız şehir, aç karnını doyurmak için şimdi kızlarını satıyor.

... Umarım siz de doktorum gibi bana sigaranın zararlarından bahsetmeyeceksiniz. Ciğerlerimdeki lekeler içtiğim sigaradan değil, sizin için çektiğim sıkıntılar yüzündendir, bunu bilmenizi istiyorum. İkiyüzlülüğünüzden ve sahtekârlığınızdan dolayıdır. Kıskançlığınızdan, fesatlığınızdan dolayıdır. Manasız huzursuzluğunuzdan, işe yaramaz çabanızdan dolayıdır.

... Bazen bedenimin içinde yalnız olmadığımı düşünüyor, içimde başka birisinin daha olduğu kuşkusuna kapılıyorum. Onunla konuşuyor, eğleniyor, bazen ona kızıyor, bağırıp çağırıyorum. O sırada etrafımda bulunanlar bunu görüyor ama içimi göremiyorlar. Güldüğümü görüyorlar ama kendi kendime güldüğümü sanıyorlar. Tartıştığımı görüyorlar, ama kiminle tartıştığımı görmüyorlar. Kiminle kavga ettiğimi hiç bilmiyorlar.

Bir ara yedi sekiz yaşlarında bir kız çocuğu yaklaşıyor yanıma, ceketime asılıyor, sıkıca tutuyor, gözlerimin içine bakarak benden bir kaç kuruş istiyor. Acıdığım halde avucuna bir kaç kuruş sıkıştırmıyorum. Vereceğim bir kaç kuruş onu içinde bulunduğu durumdan kurtarmayacak biliyorum, sadece onu bu işe biraz daha teşvik etmiş olacağım.

..., zaman beni kale almamış , beklememiş, bütün gücüyle geçip gitmiş.

Bu şehrin adını alanlar, taşıdığı bu adla böbürlenenler de bu dile değer vermiyorlar.

Gözüme bir dağ gibi görünen , ağlamasına hicbir zaman ihtimal vermediğim babam, hıçkırarak ağladı, gözyaşları yanaklarından , uzamış sakallarının arasından damla damla aşağı süzüldü.