Şairlerin dediği gibi, "Paris güzel bir salon,Londra güzel bir park,Berlin güzel bir kışla ama İstanbul güzel bir şehir"di.

"Bu kız delidir" yargısının arkasındaki özgürlük duygusu.

Her yerde kötülük çok kuvvetli ve zor yeniliyor. İyilik daha zayıf kalıyor.

... bir yerde kötülük varsa, oradaki herkes biraz suçludur.

Ona karşı minnetle doluydum. Bazen sıcak gözyaşlarımı akıtacak kadar yoğun bir minnetle!

Bu zor ölüm pahasına asıl elde ettikleri, korkutmaydı, yüreklere dehşet salmaydı. Sadece bunun için de kendini öldürmeye değmezdi doğrusu. Çünkü korku duygusu geçiciydi. İnsan bir gün korkar, ertesi gün unutur, hayatın ayrıntılarına dalar ve kahkahalarla gülebilirdi.

Biz insanlar, sınırlarımızı bilmeden kendi aklımızı beğeniyoruz, öğrenmiyoruz, akıllanmıyoruz. Her şeyi anladığımız zaman da genellikle iş işten geçmiş oluyor.

Oysa insanlar eşit değildir. Güçlüler ve zayıflar vardır ve hayat bunlar arasındaki mücadeleden ibarettir.

Bu dünyada her şey karşılıklıdır. İnsanlar Tanrı önünde eşittir ama hayattan zekaları, becerileri, azimleri, ve kazanma hırslarına uygun olarak pay alırlar. Bu yüzden mutlak eşitlik yoktur.

Bu dünyadaki her trajedi, küçük ve masum bir adımla başlar.