İyiler sevgi ve bağışlayıcılıklarını esirgemeyerek kötüleri kabul ederler. Ama kötülere sırtlarını dönmeyerek, karşı konamaz bir şekilde kötülüğün yörüngesine girerler. Trajik günah keçisi kavramında yaşanan işte böyle bir şeydir.

Aşkın, kendini riske atmayı gerektiren meşakkatli bir süreç olduğu düşünüldüğünde, hislerimizin karışık olması şaşırtıcı değildir.

Gündelik bedensel yaşama bir kartezyen keşiş kadar yabancıdır. Dans etmez, sigara içmez, içki içmez, kumar oynamaz, şaka yapmaz, çikolata yemez ve bir tane bile arkadaşı yoktur. Doğadan nefret eder ve sekse karşı titizlikle karışık bir korkusu vardır. "Evlenmek,? diye düşünür kendi kendine, ?ellere bulaşan gübre gibidir.? Yaşam biçimi sonuna kadar soyuttur. Sadece yalnız ve ağırbaşlı değil, aynı zamanda yaşamın fizikselliğine hepten düşmandır. Sanki gençliğe ait temel bir parça vücudundan sökülüp alınmıştır.