''Bak, ben hiç rüya görmem,'' diye devam etti, ''Varlığımın rüyalarda ağır ağır sızarak akıp gitmesine dayanamıyorum,-

Dinselliğin dünyada çoğalıp yaygınlaşması beni rahatsız ediyor. İnsan bu kadar farklı duruşlardaki Tanrı'ya nasıl tapınır? Buda yan gelmiş uzanırken, İsa haçın üstüne gerilmiş. Birbirlerinin yolunu kesiyorlar.

Kişilik sahibi olmamak, zayıf ve güçlü olduğumuz noktaları sadece belirlemekten ibaret değil midir? Kişilik, başkaları için var olmanın yoludur. Başkalarının da yarı yolu veya daha fazlasını kat edip bizimle buluşacağını, ihtiyaçlarımızı tatmin edeceğini, dinleyicimiz olacağını, korkularımızı yatıştıracağını umarız.

''Fotoğrafınız çekildiğinde, fotoğrafçı, 'Mükemmel! Tıpkı siz!' der. İşte bu, ölümdür.
'Hayat bir filmdir.Ölümse fotoğraf.'

Hayatını yalnızca alışkınlıktan dolayı sürdüren insanlar, yoğun bir sıvının içindeymiş gibi hareket etmeye alışıktırlar. Hayatlarını anca bu şekilde sürdürebilirler. Yaşamaları, görmemelerine bağlıdır. Fakat bu sıvı buharlaştığı zaman, sansürsüz, pis kokulu, rezil bir alt-hayat çıkar ortaya. Lanetlenmiş şehirlerin yıkıntılarıyla kaplı kayıp kıtalar, hırıltıyla son nefeslerini verirken donup kalmış kadim yaratıkların eti dökülmüş iskeletleri, benzersiz, bir vahşet manzarası belirir gözler önünde.

Bir hayata sahip olduğunu bilen insan, ondan vazgeçmenin cazibesine kapılır. İnsan ölüdür.Bu yüzden ölmek ister. Aynı biçimde, yeniden doğmak da ister.

İnsan kendini affedemez. Affetme eylemi için iki kişi gerekir; affeden ve affedilen.

''Eğer bir aletle bakıp görebilmem mümkün olsaydı,'' dedi Hester birdenbire, 'ben teleskopla bakmayı seçerdim. Yıldızları görmek isterdim. Özellikle de ölü bir yıldızdan gelen ışığı. Milyonlarca yıl önce ölmüş, ama öldüğünü bilmiyormuş gibi ışık saçmaya devam eden bir yıldızın ışığını görmek isterdim.

Bu dünya, ahşap, tuğla, taş ve beton duvarlardan yapılmıştı; eti kesebilecek keskin ve sivri nesnelerle doluydu; ruhu yaralayan ölü bakışlar ve insanlık dışı dokunuşlarla örülüydü.

İyi bir toplumun vazgeçilemez özelliklerden biri de insanların marjinal olma hakkıdır.