Kelimeler, albayım. Bazı anlamlara gelmiyor.

Uzan şu divana da sözlerimi dinle dedi Hüsamettin bey ,''insanları tanımıyorsun hikmet oğlum.'' Hikmet uzandığı yerden cevap verdi,'' bu ülkede hiç görmedim de ondan albayım siz arada sırada bana gösterseniz.

Akıl ve ruh proletaryasının en büyük akılsızlığı, akıl ve ruh burjuvazisinin nimetlerine kavuşacağını umarak onlara hizmet etmesi ve bu sırada kaçınılmaz istismar kanunları yüzünden zayıf aklını ve ruhunu da parça parça onlara kaptırmasıdır.

'İyi yaz bakalım: Gerçek, başkalarının bize uygulamaya çalıştığı tatsız bir ölçüdür.' ' Birimi var mı Hikmet Amca ?' 'Birimi insandır'

Fırsatlardan yararlanmak istemeyen insan, fırsat dağıtıldığı sırada orada bulunmaz

Anlamıyorsun, meseleleri ayağa düşürüyorsun. Anlamıyorsunuz, meseleler hiç bir zaman başa çıkmadı.

İnsanlarımız yıllardır aynı piyesi, aynı biçimde oynamanın yorgunluğu ve gerçeğe bir türlü benzetememenin bezginliği içinde'

Bu kadar haklı olduğu halde, böylesine haksız görünmeye dayanamamıştır. Kaçmakla, bir bakıma bütün dünyayı şuçlamaktadır belki de. Böyle bir topluluğun içinde yaşayamayacağını anladığı için kaçmaktan başka çare bulamamıştır.

Gözleriniz çok ses çıkarıyor, albayım.

Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok.