henüz durum bugünkü gibi açık seçik, bir bakıma da belirsiz değildi.

İnsanları genel anlamda seviyorum ama kimseye tahammülüm yok.

Şu anda sana güzel bir söz söyleyebilmek için on bin kitap okumuş olmayı isterdim gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden edinemeyeceğim seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda

Şövalye romanları okuya okuya kendini şövalye sanan Don Kişot'a benzetebilirsiniz beni.Yalnız onunla bir fark var aramda: ben kendimi Don Kişot sanıyorum.

Evde korkuyla beklerken Ya da korkuyu beklerken geçen zamanın ne de olsa bir önemi vardı, bir geleceği vardı.

Bir türlü öğrenemedik şu tabiatı. Bu yüzden ölüp gidiyoruz işte.

Artık eve çamurlu ayakkabılarımla gireceğim, hiç terlik giymeyeceğim evde, hep ayakkabılarla dolaşacağım, hiçbir dediğinizi yapmayacağım, çünkü yoruldum, çünkü her şeyi birbirine karıştırdım, çünkü bu dünyada gizli mezhep bile sonununda gelip beni buldu; fakat sevebileceğim bir kadın, bol para, insan yakınlığı beni hiç bulmadı.

Seçmek de hürriyetir, insan istediğini seçer; fakat o seçtiği kimse, seçimi kazanamayabilir, çünkü demokrasi vardır.

Bir ağacı, kuşu filan seyrederken değil, düşünürken sevmiştim.

Bütün hayat bunlarla doldurulamazdı; bir gün düşünmek zorunda kalacaktım.