Yolda bana bir şey soran bir yabancıya yardım etmek için çırpınırdım; ona, uzun uzun bir şeyler tarif ederdim. Eve dönünce de, yabancıyla konuşurken yaptığım yanlışlıkları hatırlayarak kendi kendimi yerdim.

"yalnızlığı istemekle suçlanıp yalnızlığa mahkum edildim."

"İnsanları sevemeyeceğimi anlayınca uzaklara gittim, kimse beni bulmasın diye. Onlar da beni ciddiye aldılar, gelmediler??

"bir şeyin taklidiydim, fakat; aslımı bile doğru dürüst öğrenememiştim."

"fakat işler bir kere düzelince, kötü günler sanki hiç yaşanmamış gibi oluyordu"

Ucuz hayallerin anlatımı da ucuz oluyor.

Biz araya sıkışıp kalmıştık. Ne başroldeydik , ne de birgüniçintutulmuşlardandık.

Gündüz, çevremizde dolaşan bir sıcaklık ve gece yatağımızda bir rahatlık ya da gündüz, çevremizde bir rahatlık ve gece yatağımızda dolaşan bir sıcaklık uğruna bütün hayallerimizden vazgeçmemiz gerekiyor.

Ağzının güzel dudaklarının kenarında bir gülümse yaratmak için, ne uzun yollardan geçiyorsun. Kendinden veriyorsun ve durmadan eksiliyorsun. Oysa bazı insanlar, oldukları gibi kalarak elde eder istediklerini. Ben kanımı damla damla süzerek veriyorum.

Oysa, birikmiş alacaklarım vardı bu dünyadan. Çünkü kötü bir yaşantıydı.