kuyunun dibindeyim kervanlar bulsun istemem

ey benim yolcum ey benim yolum ey benim ibtidâm ey benim sonum

Üç yüz dokuz yıllık uykudan gözlerini açtıkları anda ne hissettiyse yedi uyurlar, ceplerindeki akçeler geçer olmasa da, sufi kâf u nûn'u hatırladığında, unutkan kalp ezel tanışıyla karşılaşıp da, o şimşek parıltısı anın hatırası içinde uyandığında ne hissettiği ne ise, onu hissetti Yakub Yusuf'un kokusu ruhuna değdiğinde.

Mevlana, kuyumcu Selahaddin'in çekiç darbelerini işitip de içindeki akışla dışında dönen akış aynı olduğu anda semaa başladığında, Mecnun, Leyla'nın gözüne bakıp da gördüğü he ne ise, bir ceylanın kılavuzluğunda kendisini çöle attığında, İbrahim Edhem, avlamayı niyet ettiği ceylana avlandığında ne duyduysa, Ferhad son külünk darbesini vurup da dağa, suyu bulduğunda, ne ise hissettikleri, onu hissetti Yakub Yusuf'un kokusu ruhuna değdiğinde.

Adem, Havva'yı görüp de o ilk cennet anında, kendi eğe kemiği ile tamamlandığında ne hissettiyse, bir kez yitirdikten sonra Havva'yı, ilk kez bulduğu ne ise, İbrahim'e ateş, içindeki hû yangınının yangınında gül bahçesine döndüğünde, ve yine İbrahim, bıçak altındayken İsmail'in alnı gökten indirilen koçu gördüğünde, ne hissettiyse, onu hissetti Yakub Yusuf'un kokusu ruhuna değdiğinde.

Eyyüb, bitmez gibi görünen ıztıraplarına ses çıkarmayıp da şifaya kavuştuğunda, Yunus, balığın karnından ilk kez çıktığında aydınlığa, Musa, Kızıldeniz, önünde ikiye ayrılıp da ortada bir yol olduğunda, güvercin, balıkları dahi boğan tufanın üzerine, ağzında kuru ve yeşil bir zeytin dalıyla geri döndüğünde Nuh'un hissettiği ne idiyse, Yusuf zindanın karanlığından aydınlığa ilk çıktığı anda ne hissettiyse Züleyha, ne hissettiyse Yakub Yusuf'a kavuştuğunda, onu hissetti Yakub, Yusuf'un kokusu değdiğinde ruhuna.

İnanmak, mucize görünce ne kolaydı.

tart kalbimi, kabul et şehadetimi kabul et beni.

Alnında ehramların karanlığı. Alnında ehramların ağırlığı. Secde yerini görecek kadar aydınlığım var ya, dedi. Yetmez mi?

Kafiyeler çıkarırdı kelimelerden ama şiirini henüz yazmamıştı (syf 49)