Varlığa, olaylara, insanlara, yıldızlarla dolu gökyüzüne, ağaçlara, dağa, denize, toprağa bir garip bakan yanımla nasıl baş edeceğimi kestiremiyorum.

Ağaçların da Allah'a secde ettiğinin unutulduğu hafriyat zamanları başlamıştı çoktan.

.. aynalı gaz lâmbası yandığında gölgeler duvarlarda usulca yalpalanırken eşyanın şekilleri birbirinde erirdi ve bu ışık o vakitlerde her şeye yeterdi.

Tanımaktır anlamanın ilk şartı. Sevmek anlamaktan sonra gelir.

Bir şeyden korunmak, onunla hiç karşılaşmamakla mümkün olabilirdi en fazla.

Kazalı belâlı yolları kazasız belâsız atlatmayı, eylemekten çok eylememeyi başaranların çorak bakışı. Yaşanmamıştan çıkarılan gururun acı tacı.

"Sevilen bir kadın can demekti. Bu yüzden en çok canım denirdi ona ortasında bir eliflik nefes hacmiyle..."

"Aşk yaratılmışların içinde kusursuz görünse de en kusurlu olanıydı kuşkusuz.."

"Şimdi hatırasız bir aşktı bu. Bütün yaşadıklarımı yok etmek için attım bütün defterleri ateşe. Kalbim kalmasaydı geriye, yaşanmamış bir aşk olacaktı bu. Kalbimi yakamadım.."

"Aklım almadı, hiç olur mu bir çocukta ölümün kokusu?"