Ne olmak istersen o sensin.

Yalan değildi Adem'in bir yanının Kabil olduğu. Lakin Kabil, o eski cümlelerin karanlık ezbercisi, Lâ dedi de İlla'ya geçemedi..

Sonra döndü Adem'e, aklına bir şey gelmişti. Sesi, bengisular gibiydi. Bana, dedi, bir isim ver, varlığım olsun. Durdu, aklından yeni bir şey geçti. Bana, dedi, sen bir isim ver, varlığım senin olsun. Bana öyle bir isim ver ki senin adının yanında dursun. Seni anan beni de ansın. Seni hatırlayan beni de hatırlamadan olmasın. Bir ''ile'' koy aramıza bizi birbirimize bağlasın.

Oysa sevmek,en fazla,neyi sevdiğini fark etmek demektir ve seven biraz da neyi sevdiğini bilendir.

Zahirin örtülmesiyle batını peçelenmeyecek bir güneş aşk.

Adı koyulmamış hiçbir şeyin gerçek anlamda var olduğuna ikna olamayan bir kalbin sahibiydim ben. Hayata kelimelerle hükmeden biriydim ben. Var olanla yok olan arasındaki fark bir isim.

Yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe, yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu.

Bir ismin bazen bütün hikâye bitse de kalbe batması, kiminin bir isimden ibaret kalması, kiminden geriye bir isim bile kalmaması.

Bedeli bir cennet sürgünüyle ödenmiş ve çok pahalıya mal olmuş bir aşkın Peygamberinin soyundan gelen insandım ben.

Seninle varım ben. O kadar ki yıldızlar konmasa cemalinden yansımalı, yokum ben.