Şemsiyeyle çıktım yağmuru küstürdüm. (Haydar Ergülen - sokak ile tül)

Evde küstürmediğim hiçbir yer kalmadı. (Haydar Ergülen - sokak ile tül)

Ama hüzün, bazan da bir pasif direnmedir. Hem bir şeyleri değiştirmek istemenin, hem de bu değişikliği yapabilmenin mümkün olmadığını bilmenin ta kendisi olur. Hüzün burada sanki Dünyayı değiştiriyormuş gibi yapmak'tır. Yapılacak hiçbir şey kalmadığında, bu Dünyaya katlanmanın büyülü yollardan biridir hüzün. Bir muhalefettir. Unutmamak gerek... (Hilmi Yavuz - hüzün kültürü)

Sonbahar, başlangıç ve sondur. Niyeyse hep bir şeye karar vermelisindir sonbaharda. Bu yüzden durup denize, denizsiz yerlerde göğe bakılmalıdır hep. "Yağmur yağınca deniz çoğalır mı?" diye sorulmalıdır. Niyeyse... (Ece Temelkuran - mevsimlerin en merhametlisidir kış!)

Evet, beş parmak bir olmaz. Bu doğaldır. Ne var ki kol bedenin uzantısıdır, parmak elin uzantısıdır. Yürekten kaynaklanan kan, her parmağın ucuna dek tüm bedene hakçasına yayılmaz mı? Hangi parmağın beslenmesi hangi parmaktan eksik? Sen toplumun kişilerine küçük yaştan beslenme ve eğitim eşitliği yaratırsan, hangi elin hangi elden üstün, hangi parmağın hangi parmaktan uzun olacağı hakçasına belirmez mi? (İlhan Selçuk - ellerimizden öğreneceğimiz çok şey var...)

?"Sevgilim bak; kuşlar göç ediyor..." ?Göç etmiyor o kuşlar, bizi tamamen terk ediyorlar artık! (küçük İskender - insan sevdiği şarkılar kadardır)

Millet en çok kendisinin televizyondaki halini izliyor. Sirk aynasına bakar gibi, kendisini gördüğü halde başkası sanıp eğleniyor, alay ediyor. (Kürşat Başar - hayatı seyretmek)

Senin beni unutma ihtimalini hatırlayıp çıldırıyorum bazı günler ve bazı geceler yüzünü eskisi gibi hayal edemeyeceğimden korkup kahroluyorum. Sonra tevbeler ediyorum. Seni unutma ihtimalini düşündüğüm için. - İskender Pala

Senden dolayı seviyorum seni ey sevgili.. Öyle ki kıskançlığımdan kendi gözümle bile dost değilim... - İskender Pala

O ki; rüyana gireceğim diye söz verdi. Nice yıllar geçiyor ki bu söz yüzünden gözüme uyku girmedi. - İskender Pala