Ey gönül..! Hele şu dünyada adam gibi bir adam yokmuş. Var ise de gönülden anlayan sırdaş bulunmuyormuş. Eğer bilge isen şu dünya için asla gam çekme ve tut ki dünya diye bir şey de zaten yok imiş...

Dünya bağında hem sonbaharı hem baharı gördük biz. Kederin de sevincin de rüzgâr gibi esip geçtiğini pekala biliriz bu yüzden...

"Dünya dolusu maldan , kendimize ait bir tas su ile bir lokma ekmeğimiz yeğdir. Başkasına ait saraylardansa , köşesinde oturduğumuz viranemiz hoştur bize..."

Beni aşkın yağmur olup yağdığı, zamanın aşka kurulduğu, aşkın zekât olarak verildiği coğrafyalara götürsünler istiyorum...

Aşk konusunda ciltler ve kütüphaneler dolusu bilgi üretilmiştir Doğu'da. Yalnızca aşkı tanımlamak için harcadıkları mesaiyi söz gelimi hekimlik alanında harcamış olsalardı belki ölüme çare bulurlardı...

İnsanlar hile ve üçkağıtçılıkta o kadar ustalaşmışlar ki şeytanın bu konudaki şöhreti unutulup gitmiş...

" Ey sevgili..! Hayli zamandir ben senim, sende ben ; biz iki bedende tek ruh, bir kabukta çifte bademiz, öyle iken sen ve ben diyerek arada ikilik cikarmak aşkımıza yakismaz..!"

"Şüphe insana güç verir derviş; say ki ceylan bedeninde bir aslandır." (15)

Annesi, kendisiyle derdi olan kişinin kendinden başkasını göremeyeceğini ve hakikati gören gözen sahip kişilerin de kibirli insandan daha aciz bir kimseye rastlayamayacaklarını hep söyler dururdu.. Sayfa: 30

Annesi, kendisiyle derdi olan kişinin kendinden başkasını göremeyeceğini ve hakikati gören gözen sahip kişilerin de kibirli insandan daha aciz bir kimseye rastlayamayacaklarını hep söyler dururdu.. Sayfa: 30