Ama insanoğlu aptal olmasa bile dehşetli nankördür.

Hayır efendim , asaleti olmayan bir harekete yanaşmazdım ben..

?Her şeyi konuştular mı, yoksa konuşmaya gerek kalmadan mı anlaştılar? Çünkü kimi zaman böyle olur; Sözler hiçbir işe yaramaz. İnsanlar, birbirlerinin fikrini gözlerinden anlarlar??

?İnsan kendisine olan saygısını, onurunu ve güvenini yitirdiği an işi bitmiş demektir. Alabildiğine bir baş aşağı düşüş yaşar.?

"'Aman efendim! Nasıl itiraz edersiniz? Bu, iki kere ikinin dört ettiği gibi açıktır!' diye çıkışırlar size. 'Doğa size danışmaz; beğenmediğiniz, şahsi istekleriniz doğaya vız gelir! Tabiatı olduğu gibi, bütün sonuçlarıyla kabul etmek zorundasınız! Duvar, duvardır!' vesaire vesaire... Hey Tanrı'm! Ya ben herhangi bir sebeple bu kanunlardan ve iki kere ikinin dört etmesinden hoşlanmıyorsam?.. Tabiat kanunlarından, iki kere ikinin dört etmesinden bana ne? Şüphesiz böyle bir duvarın hakkından gelmeye de gücüm yetmezse boşu boşuna yırtınacak değilim; ama karşımda gücümün yetmediği bir taş duvar var diye, büsbütün boyun eğmeye de razı olamam!"

Kendimi bundan böyle tümden okumaya verdim. Kitaplar bütün varlığımı sardı, hayatımı doldurdu. İçimde yeni yeni beliren duygular, gereksinimler, zamansız gelişen gençliğin ruh bunalımları, akacak başka bir yol bulmuş, ben de uzun bir süre için yeni bir amaca kavuşmuştum. Az zaman içinde kalbim, kafam okuduklarımla doldu, hayal gücüm o derece güçlendi, genişledi ki, çevremdekilerle ilişiğimi kestim neredeyse. İçine atılmayı özlediğim, durmadan hayalimde yaşattığım hayatı kader bana eşikten gösteriyordu... Beni bilinmeyen bir yola uğurlamadan önce en yüksek tepeye çıkararak, geleceğin büyülü panoramasını bütün çekiciliği ve parlaklığıyla göstermek için yapmış bunu besbelli...

?Baylar, yemin ederim, her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır; hem de tam anlamıyla, gerçek bir hastalık. Normal bir insanın anlayış gücü çok olmamalıdır.?

Bir insanı, hele hele bir çocuğu iyi yola sokmak istiyorsan itip kakmayacaksın onu... Çocuklara bir kat daha özenle davranmak gerekir. Ah siz ilerici kafasızlar, dünyadan haberiniz yok! İnsana saygınız yok.

"...Bir saat sonra hava aydınlanacak! Ne diye bekliyorum ki! Hemen çıkıp Petrovki'ye gidip yağmurdan ağırlaşmış koca bir çalı bulayım... Öyle ki omzumla şöyle hafifçe dokunuverince, başıma milyonlarca su damlacığı dökülsün!.."

"Bu duygu hiç ummadığı bir anda affedildiğini öğrenen bir idam mahkumunun heyecanıyla karşılaştırılabilirdi ancak."