Burada da çok sevilen, affedilmemiş talihsiz, hakarete uğramış, terk edilmiş birisi var. Beni bekliyor.

En önemlisi akıl değil, onu idare eden tabiat, kalp, asil duygular, kültürdür.

Hakkımızda kim ne isterse söyleyebilir, istedikleri hükmü verebilir. Biz gene heyecanlarımızdan, taşkınlığımızdan vazgeçmeden, hatalarımızdan çekinmeden doğruluk yolundan yürümeye devam edeceğiz. Başkasından saygı görmek istersen, kendi kendine saygı duymayı öğren. En önemlisi de bu...

Durup insanlığa sevgiden, hümanizmden bahsedip coşarken, öte yandan aşkı katlettiğinin farkına varmamak garibime gidiyor doğrusu!..

Felsefe ile uğraşa uğraşa insan hayatındaki bütün kuralları düzensiz bulmuş. Boşluk içinde topu topu bir sıfır elde edince siyanür asidini kurtuluş çaresi saymış.

Ah Nastenka, şu anda duyduğum yalnızlığı bir bilsen! Beni sevseydin, karanlık gecelerimi beyaz gecelere çevirebilseydin ne güzel olurdu.

Yalan her zaman bağışlanabilir;tatlı bir şeydir çünkü yalan,insanı önünde sonunda gerçeğe götürür.

"Geceleri gökkuşağına boyamak mıdır suçum? Herkes bağırırken şiirler okumak mı? Susmak mı sözün bittiği yerde, kusmak mı sindirebildiklerimizi? Apansız uykum kaçıyor kaç gece, bu da mı aleyhime kanıt? Hep olmayacak düşler görüyorum, yenileceğim kavgalara giriyorum durmadan, itiraf ediyorum..."

"Öyle ya şehirlerin de inatçı olanları ve olmayanları vardır."

"Çünkü insan ahmak bir yaratıktır; son derece ahmak! Daha doğrusu ahmak değil de nankördür; eşine rastlanmayacak derecede nankördür."